کتاب «نگاه قرآنی به بحث اعتماد به نفس» در بغداد منتشر شد.

کتاب «نگاه قرآنی به بحث اعتماد به نفس» نوشته شیخ احمد کریم العتبی از فضلای حوزۀ علمیّه نجف اشرف توسط مرکز مطالعات حوزوی الهدی و با همکاری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بغداد منتشر شد.

مباحث این کتاب به شرح زیر است:

۱. اعتماد به نفس و اهمّیّت موفّقیت و نوآوری و مبارزه با عقدۀ احساس خودکم‌بینی.

۲. تمرکز بر عواملی که نهال اعتماد به نفس را از دیدگاه قرآن کریم، در درون جان‌ها غرس می‌کند.

۳. نویسنده به این مبانی و پایه‌های نهال غرس‌ شده اعتماد به نفس می‌پردازد:

الف. خانواده

ب. تربیت شایسته

ج. الگوی نیکو

د. جامعۀ شایسته

هـ. مؤسّسات آموزشی از جمله مدارس، مراکز فرهنگی، حوزه‌های علمیّه، دانشگاه‌ها و پیگیری نشریّات منتشر شده.

4. بهترین شیوه برای غرس نهال اعتماد

نویسنده بر اساس منابع، کتاب‌های تفسیر و آیات قرآن کریم شیوۀ علمی را بررسی می‌کند که می‌توان با آن در عمق جان جوان عراقی اعتماد را غرس کرد و به جنگ شیوه‌ای رفت که به‌دنبال تضعیف اعتماد به نفس است.

این کتاب شیوه‌های مشخّص‌شده ذیل در قرآن، نهج‌البلاغه و شرح‌های آن، تفاسیر قرآن، علم اخلاق و حدیث را تبیین می‌‌کند:

اعتماد صادقانه به جوانان

معاشرت نیکو

اقناع با شیوۀ مترقّی

ملاک قرار دادن سطح علمی مخاطب به اینکه گفتمان و سخن، نزدیک به سطح فکری جوانان و عموم جامعه باشد.

جذب جوانان از راه محبّت و مهربانی و طرد نکردن آنان با شیوه‌های خشن و به‌دور از انعطاف.

احترام به دیگران

ارائه شواهد علمی و تکیه بر شیوه قصّه‌گویی

جمع میان تشویق و ترساندن

تأکید بر عامل روحی و معنوی و پیوند انسان به سرای آخرت و بهشت و جهنم و قانع‌ کردن جوانان با تبیین و بیان این واقعیت که اسلام جواب‌های دقیق و صادقانه علمی برای ارائۀ راه حل‌ها برای همه مشکلات موجود در برابر انسان را در اختیار دارد. امام خامنه‌ای بر این نکته‌ها تأکید می‌کند.

5. تعیین موقعیت‌های اعتماد به نفس

پژوهشگر در این کتاب از قرآن کریم، روایات و کتاب‌های مراجع، دانشمندان و اندیشمندان در تعیین مهمّ‌ترین دلایلی بهره برده که منجر به این شده که جوانان مسلمان اعتماد به نفس خویش را از دست بدهند. او در این کتاب از مربّیان و مبلّغان خواسته که از امور ذیل پرهیز کنند که اعتماد به نفس را از بین می‌برد. او از پدران، مبلّغان و اهالی فرهنگ خواسته که کارها و توصیه‌های ذیل را مدّ نظر خویش داشته باشند:

به‌کارنبردن خشونت فیزیکی و زبانی

به‌کارنبردن توبیخ، اهانت و تحقیر

زیاده‌روی نکردن در مذمّت

پیشگیری از افتادن جوانان در دام رسانه‌های گمراه‌ کننده

جلوگیری از گرفتارشدن جوانان در بحران‌های فکری، اخلاقی و اجتماعی یا مواجه شده آنان با شرایط شکننده و کوبنده‌ای مانند فقر و نبود اصلاح و مصلح.