نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودک و نوجوان گفت: اینکه بگوییم دیگر آثاری مثل «قصه‌های مجید» خلق نشده است، صادق نیست. هر نویسنده در حوزه خود آثار خوبی تولید می‌کند و نمی‌توان گفت فقط در دهه‌های گذشته آثار خوب تولید شده و دیگر هیچ.
کم توجهی به ادبیات حوزه کودک و نوجوان بستر را برای موج‌سواری آثار ترجمه‌ای و انزوای آثار داخلی مهیا کرده است؛ چرا که حجم ورود آثار ترجمه‌ای که در بازارهای جهانی مخاطب جذب کرده، از آثار برتر تالیفی بیشتر است. در همین راستا با احمد اکبرپور نویسنده آثاری چون «غولماز» و «شب به خیر فرمانده» و برگزیده جشنواره‌هایی چون یونیسف و شورای کتاب کودک به گفت‌وگو نشستیم.
اکبر پور در پاسخ به این پرسش که ادبیات کودک و نوجوان را در دهه گذشته چگونه ارزیابی می‌کنید، گفت: بهترین قاضی برای انتخاب کتاب خوب، گذر زمان است. چرا که در ادبیات، حوصله و زمان مهم است. در دهه گذشته آثار خوبی خلق شده و نویسندهای زیادی به‌این حوزه اضافه شده‌اند؛ به خصوص خانم‌ها که ورود قابل توجهی در این بخش داشتند. با ورود ژانرهای مختلف دایره ادبیات وسیع‌تر شده است؛ اما آثار خوب کم‌تر مطرح شدند و علت آن هم کم‌رنگ شدن بسیاری از جشنواره‌ها، جوایز ادبی و گرانی کتاب بوده است.
وی در ادامه تأکید کرد: در حال حاضر تصویرگری کتاب کودک حرفه‌ای‌تر شده؛ به طوری که جوایز بین‌المللی بسیاری را تصویرگرها دریافت می‌کنند و همچنین تعاملشان با نویسنده‌ها بیشتر شده است و همین تعامل بیشتر باعث چاپ کتاب‌های خوبی می‌شود. به نظر من وضعیت روبه رشدی داریم.
نویسنده کتاب «قطار کلمات» در خصوص وضعیت آثار ترجمه‌ای در این حوزه اظهار داشت: این گزاره را که آثار ترجمه‌ای مخاطب جذب می‌کند، قبول ندارم. در همه جای دنیا مثل چین، فرانسه و آمریکا اگر سالی ۱۵ اثر خوب داشته باشند ما هم در ایران همین تعداد اثر خوب را داریم، ولی شما در نظر بگیرید که از ۱۰ کشور دیگر آن تعداد اثر خوبشان را ترجمه کنیم. حدود ۱۵۰ عنوان کتاب برتر جهان چاپ و روانه بازار نشر می‌شود؛ طبیعی است که مخاطب بیشتری هم داشته باشد. بهترین روش مقابله با این حجم از ورود آثار ترجمه‌ای که در کشورهای خودشان از بهترین‌ها هستند، حمایت از آثار تالیفی است.
پژوهشگر حوزه کودک و نوجوان در ادامه گفت: علت اینکه بیشتر ترجمه می‌کنیم، آثار زیاد در این حوزه است. البته ما هم مثل سایر کشورها تعداد آثار خوب خودمان را داریم، اما حمایت از آثاری که در جوایز ادبی برگزیده می‌شوند، می‌تواند در بهبود این روند اثربخش شود.
این نویسنده کودک و نوجوان در پاسخ به این پرسش که چرا در سال‌های گذشته دیگر آثاری چون «قصه‌های مجید»، «تن‌تن و سندباد» و یا «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» چاپ نمی‌شود، بیان کرد: می‌توان گفت که توجه کمتری نسبت به ادبیات صورت گرفته، ولی اینطور نیست که میزان چاپ آثار خوب کاهش یافته است. در دهه گذشته حمیدرضا شاه آبادی یک سری داستان‌های جذاب چاپ کرده که مورد پسند مخاطب قرار گرفته و مهم‌تر، تاریخ و فرهنگ‌مان را با چاشنی ادبیات برای این طیف سنی به نمایش می‌گذارد. عده‌ای از نویسندگان هم در حوزه‌های مختلفی آثار خوبی خلق کردند؛ مثل عباس جهانگیریان با موضوع محیط زیست و یا محمدرضا شمس در حوزه اساطیر کار کرده است. اینکه بگوییم دیگر آثاری مثل «قصه‌های مجید» خلق نشده است، صادق نیست. هر نویسنده در حوزه خود آثار خوبی تولید می‌کند و نمی‌توان گفت فقط در دهه‌های گذشته آثار خوب تولید شده و دیگر هیچ.
اکبرپور در پایان در خصوص اینکه نویسنده کودک و نوجوان در چه بستری باید رشد کند، گفت: نویسنده در همه حوزه‌های نگارشی در ابتدا باید دانشجو و دانش‌آموز باشد و بتواند خود را تازه‌تر کند. سپس باید شناخت خوبی از گروه‌های سنی، فضای فکری و دنیای امروزشان داشته باشد تا با نگاه دقیق، تغییر و تحولات دنیای کودکان و نوجوانان را مورد توجه قرار دهد تا بتواند‌این طیف سنی گریز پا را به سمت کلمات جادویی بکشاند.
منبع: فارس
