مولاداد رستمی گفت: مغول با آن بربریتش از پس فرهنگ پارسی برنیامد، اسرائیل که عددی نیست.
این روزها ایران سربلند و عزیز درگیر جنگ با خبیث‌ترین موجودات عالم است. رژیم صهیونیستی از بامداد جمعه بیست‌سوم خرداد (۱۴۰۴) با تجاوزی ناگهانی به خاک مقدس ایران زمین در پی نابودی ایران و ایرانی برآمد. ادیبان و ایران‌شناسان بسیاری که دل در گرو فرهنگ ایران و مردم آن دارند، این اقدام صهیونیست‌ها را محکوم کرده و باعث دلگرمی ایرانیان شدند. در ادامه این دلگرمی‌ها مولاداد رستمی؛ شاعر اهل هرات نیز در گفت‌وگویی با روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، به بیان نظرات خود در خصوص وقایع اخیر پرداخت.
رستمی با اشاره به آسیب‌هایی که تجاوز صهیونیست‌ها به ایران برای فرهنگ منطقه به همراه دارد، گفت: ضمن محکومیت هجوم وحشیانه رژیم صهیونیستی به ایران باید بگویم که جنگ چیز خوبی نیست و در تمام زمینه‌ها آسیب‌های بسیاری به جا می‌گذارد. اما درباره فرهنگ غنامند پارسی و اسلامی این قضیه فرق می‌کند، هیچ جنگی و هیچ متجاوزی نمی‌تواند کاخ بلند فرهنگ والا و پرافتخار پارسی را گزند برساند. شاید نویسنده‌ای، شاعری شهید شود (که در حملات اخیر رژیم کودک‌کش صهیونیستی این اتفاق رخ داد)، شاید کتاب‌خانه‌ای آتش بگیرد، خشتی از اثری تاریخی خرد شود و بسیار اتفاقات ناگوار دیگر، ولی فرهنگ پارسی و فرهنگ اسلامی استوار چون البرز، خروشان چون ارس و گرم چون کویر زنده خواهند ماند.
وی افزود: سی‌وسه پل‌های فرهنگی تکه‌های جدا شده پارسی را به هم پیوند خواهند زد، از نیشاپور تا بلخ، از شیراز تا مرو، از اصفهان تا سمرقند، از کرمان تا بخارا و از تهران تا کابل و دوشنبه. مغول با آن بربریتش از پس فرهنگ پارسی برنیامد، اسرائیل که عددی نیست. تا زبان فارسی هست هیچ فرهنگی آسیب نخواهد دید. البته آسیب‌پذیری فرهنگ ما از جاهای دیگری است که اکنون جای بحث نیست.
این شاعر در پاسخ به این سوال که فرهنگ چه راهکارهایی برای پایان دادن به این جنگ دارد، گفت: سیاست‌مداران غربی و اربابان قدرت جهانی چشم‌دریده‌تر از آن‌اند که با حرف اهل فرهنگ دست از جنگ بکشند، اما شاعر و نویسنده و در کل هر اهل فرهنگی باید رسالتش را که همانا زبان درد مردم است، ادا کند.
رستمی ادامه داد: ابزار اهل فرهنگ قلم و نوشتن است. باید گفت، نوشت، فریاد زد تا صدای حق‌خواهی و صلح‌دوستی به گوش جهانیان برسد و در تاریخ بماند که شاعر، درد را شعر کرد و نویسنده داستان. گو که اهل سیاست وقعی به ایشان نگذارند، شاد باید باشند که کاری کرده‌اند. از خدای دادگر آرامش و سلامتی را برای همه هم‌زبانان هم‌‌سایه خواهانم. دست اهریمنان زمان را از سرشان کوتاه. دیر زی ایران و ایرانی!
