سیدنقی عباس با بیان اینکه وضعیت زبان فارسی و نشر آثار به این زبان در هند چندان خوب نیست، گفت: با اینکه چند موسسه مثل «کتابخانه رضا رامپور» و «سازمان ترویج نسخ خطی» به نشر کتاب فارسی با تیراژ کم اشتغال دارند؛ اما وضعیت زبان‌فارسی و نشر آثار به این زبان در هند چندان خوب نیست.
سیدنقی عباس، شاعر هندی با تخلص کیفی، استاد دانشگاه و نسخه‌شناس ضمن اشاره به اینکه شعر اولین چیزی است که انسان پس از تولد با آن آشنا می‌شود، بیان کرد: اولین آواها و صداهایی که می‌شنویم همان لالایی‌های منظوم است؛ ما با شعر پرورش می‌یابیم. شعر سبب می‌شود ما در ذات خود نگاه کنیم و دنیای اطراف خود را هم بشناسیم.
وی ضمن بیان اینکه شعر در ادبیات جایگاه ویژه‌ای دارد، گفت: نظم وسیله‌ای تاثیرگذار است که یک مفهوم را انتقال می‌دهد به همین علت به خواب بردن کودک، ابراز عشق و همچنین برای بیان علم از شعر استفاده می‌شود.
سیدنقی عباس همچنین با اشاره به اینکه در پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر نیز حضور داشت، عنوان کرد: اولین‌بار برای حضور در این جشنواره به ایران آمدم و پس از آن نیز در کنفرانس‌ها و شعرخوانی‌هایی که در ایران برگزار می‌شد شرکت کردم و اکنون بعد از 12 سال دوباره برای حضور در جشنواره هفدهم شعر فجر به ایران آمدم.
این شاعر هندی اضافه کرد: جشنواره بین‌المللی شعر فجر در راستای شناسایی و فراهم کردن موقعیت برای نوجوانان شاعر، یک جشنواره خوب و محکم است. از این رو که با شرکت در این جشنواره با یکدیگر رقابت کرده، آموزش می‌بینند و نام و آوازه‌ای پیدا می‌کنند. حضور شاعران از کشورهای مختلف در جشنواره شعر فجر نیز یکی از مزایای آن محسوب می‌شود چون ایران را از نزدیک می‌شناسند. همچنین سبب تقویت روابط فرهنگی ایران با کشورهای دیگر می‌شود. زبان فارسی نیرویی است که می‌تواند تمام دنیا را کنار هم بیاورد.
جشن دهه فجر در هند
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این که خانمی از چین در پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر حضور داشت که «شاهنامه» و «مثنوی و معنوی» را به چینی ترجمه کرده بود، گفت: چرا باید ادبیات و آثاری با این عظمت و بزرگی به زبان‌های دیگر ترجمه شود؟ شاهنامه برای چینی‌ها چه مزایایی دارد؟ ادبیات فارسی، ادبیات انسانیت است و باید به هر زبان منتقل شود؛ کسانی که این ارزش را درک می‌کنند به فارسی عشق می‌ورزند و تلاش می‌کنند آثاری که به فارسی نوشته شده را به زبان خود ترجمه کنند.
وی ضمن اشاره به اینکه باید تلاش کرد تا شاعران شهرهای مختلف ایران و دیگر کشورهای جهان را در این جشنواره گردهم‌آورد، ادامه داد: جشنواره بین‌المللی شعر فجر باید بستری باشد که شاعران جوان و تازه کار معرفی شوند. این جشنواره از این لحاظ موفق است که سبب می‌شود تا شاعران کشورهای مختلف که استاد زبان فارسی هستند، فارسی می‌خوانند یا به این زبان علاقه دارند به ترجمه آثار فارسی اقدام کنند و از طریق دعوت به جشنواره‌هایی از این دست برای ادامه فعالیت خود تشویق شوند.
این شاعر و نسخه‌شناس با بیان این که انقلاب اسلامی ایران در هند بسیار مورد استقبال قرار گرفت و دهه فجر را جشن می‌گیرند به جشنواره‌های مختلف شعر همچون «ریختا» که در هند برگزار می‌شود، اشاره کرد و گفت: شعرا و ادبا و مردم هند با جشنواره بین‌المللی شعر فجر آشنایی دارند و هم شاعران جدید و هم شاعران پیشکسوت سعی می‌کنند در این جشنواره شرکت کنند.
وی افزود: کتاب‌های زیادی از فارسی به اردو و برعکس ترجمه شده و این کار ادامه پیدا کرده است. آثار بسیاری از شاعران و نویسندگان معاصر ایران همچون جلال آل‌احمد، پروین اعتصامی، فروغ فرخزاد، ایرج میرزا، سیمین بهبهانی، سیمین دانشور و… به زبان‌های رایج در هند ترجمه شده و همچنین در برنامه درسی ما گنجانده شده است. اکنون مشکلاتی برای ترجمه آثار دو کشور وجود دارد و آن هم این است که به دلیل تحریم‌ها کتاب‌ها ارسال نمی‌شود و ما به آثار جدیدی که در ایران منتشر می‌شود دسترسی نداریم.
کیفی با اشاره به اینکه نیازمند یک پل ارتباطی و اطلاع‌رسانی برای اطلاع از آثار جدید هستیم، عنوان کرد: خانه کتاب و ادبیات ایران می‌تواند این امکان را فراهم کند و فهرستی از آثار جدید از کتاب‌هایی که در ایران مورد استقبال مخاطبان قرار گرفتند یا برگزیده شده‌اند، ارائه دهد.
سید نقی عباس در پایان گفت: چند موسسه مثل «کتابخانه رضا رامپور» و «سازمان ترویج نسخ خطی» به نشر کتاب فارسی با تیراژ کم اشتغال دارند اما وضعیت زبان‌فارسی و نشر آثار به این زبان در هند چندان خوب نیست. یکی از علل زوال زبان فارسی در هند این است که آینده شغلی ندارد؛ افرادی در این کشور هستند که زبان و ادبیات فارسی خوانده‌اند اما بیکار هستند و از سوی دیگر نیز استادان بسیاری همچون پروفسور سید حسن عباس آثار بسیاری را به رشته تحریر درآوردند که نیاز به تایپ دارد اما فردی برای انجام این کار یافت نمی‌شود. خانه کتاب و ادبیات ایران و دیگر سازمان‌ها در ایران می‌توانند در این راستا نقش‌آفرینی کنند و برای ترویج زبان و ادبیات فارسی در هند برنامه‌ریزی کنند.
منبع: ایبنا
