اهمیت این کتاب که با سرویراستاری رضا غلامی عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و رایزن کشورمان در اتریش و ویراستاری میشائیل رایان (دانشجوی ایران شناسی در اتریش) تدوین شده است. در آن است که برای نخستین بار مجموعه‌ای جامع از بزرگ‌ترین دانشمندان ایرانی را به زبان آلمانی روان به مخاطبان اروپایی معرفی می‌کند و تصویری روشن از نقش ایران در تاریخ علم جهانی ارائه می‌دهد.

این اثر می‌تواند پُلی علمی ـ فرهنگی میان ایران و اروپا ایجاد کند و نگاه تازه‌ای به میراث فکری ایرانی در سطح بین‌المللی بگشاید.

این اثر، زندگی، آثار و دستاوردهای بزرگ‌ترین دانشمندان ایرانی از قرن هشتم تا اوایل قرن شانزدهم میلادی را بررسی می‌کند؛ دورانی که به «عصر طلایی علم ایرانی ـ اسلامی» شهرت دارد. کتاب نشان می‌دهد چگونه این متفکران با نوآوری‌های علمی در نجوم، ریاضیات، پزشکی، فلسفه، شیمی و علوم طبیعی نه تنها بر تمدن اسلامی، بلکه بر پیشرفت علمی اروپا و جهان اثرگذار شدند.

در این مجموعه، خوانندگان با نام‌ها و میراث درخشانی آشنا می‌شوند؛ از جمله ابو جعفر محمد بن ابراهیم فزاری، محمد بن موسی خوارزمی، احمد بن محمد فرغانی، علی بن ربن طبری، ابن ماسویه، زکریای رازی، عبدالرحمان صوفی، ابن‌سهل، ابن یونس، ابن هیثم، ابن سینا، ابوریحان بیرونی، عمر خیام نیشابوری، خواجه نصیرالدین طوسی، ابن نفیس، قطب‌الدین شیرازی، عمار موصلی، کمال‌الدین فارسی، بهمنیار بن مرزبان، غیاث‌الدین جمشید کاشانی و شیخ بهایی.

این کتاب علاوه بر معرفی زندگی و دستاوردهای این بزرگان، تصویری جامع از یک سنت علمی یکپارچه ارائه می‌دهد؛ سنتی که در آن علم از اخلاق و معنویت جدا نبود و دانشمندان ایرانی علم را ابزاری برای کشف حقیقت و خدمت به انسانیت می‌دانستند.

در پیش گفتار کتاب، تصریح شده که هدف اصلی این کتاب آن است که علاوه بر معرفی این چهره‌های ماندگار، یادآوری کند که تمدن ایرانی نه تنها حافظ گذشته‌ای درخشان است، بلکه می‌تواند بار دیگر در جهان معاصر نقش‌آفرینی علمی و اخلاقی داشته باشد.

کل کشورهای آلمانی زبان‌ (اتریش، آلمان، سوئیس، بلژیک، لیختن‌اشتاین، لوکزامبورگ و …) که جمعیت مهمی در اروپا (حداکثر ۱۵ درصد) دارند، ‌می‌توانند از محتوای این کتاب استفاده کنند.