اخبار, پروندۀ ویژه, نمایشگاه کتاب 1402

ترجمه آثار فاخر ایرانی به زبان هندی ضرورت دارد

رایزن فرهنگی هند در ایران، با بیان اینکه ترجمه‌ آثار مفاخر ادبی ایران به زبان هندی بسیار کم است گفت: دو کشور ایران و هندوستان مفاخر بسیاری دارند که می‌توانند شاهکارهای ادبی آنان را برای ترجمه و تبادلات فرهنگی انتخاب و به یکدیگر بشناسانند.

بَلرام شکلا؛ رایزن فرهنگی هند در ایران کلام ابتدایی خود را با شعری از حافظ شاعر بلند آوازه ایران آغاز کرد و گفت: «ما قصه سکندر و دارا نخوانده‌ایم/ از ما به جز حکایت مهر و وفا مپرس» مردم هندوستان به کتاب‌های شعر شاعران نام‌آشنای ایران علاقه بسیاری دارند، به‌طوری که شعرهای شاعرانی چون مولوی، سعدی، حافظ وخیام را از حفظ هستند.
 
وی ضمن بازدید از بخش ناشران خارجی و بین‌الملل نمایشگاه کتاب سی‌وچهارم افزود: از آنجا که ترجمه کتاب‌های شعر شاعران ایرانی به زبان هندی در کشور هندوستان کم است باید مسئولان دو کشور هندوستان و ایران زمینه‌هایی را برای تبادل فرهنگ و تقویت دیپلماسی فرهنگی فراهم آورند. در ترجمه کتاب‌های علوم انسانی به‌ویژه شعر و زبان و ادبیات فارسی باید کتاب‌هایی انتخاب شود که بتواند فرهنگ و تمدن ایرانیان را از تمام زوایا برای مردم هندوستان شرح دهد.

شکلا ادامه داد: ایرانی‌ها در زمینه کتاب‌های علوم انسانی و زبان کهن فارسی آثار بسیار فاخری مانند اشعار مولوی دارند که می‌تواند تبلیغات منفی غرب را خنثی کند.

رایزن فرهنگی هندوستان در ایران گفت: جلال‌الدین محمد بلخی، شاعر فارسی‌‌زبان ایرانی را که معروف به مولانا است، مردم کشور هندوستان  به نام رومی می‌شناسند. بنده به دلیل علاقه‌ای که به این شاعر دارم  توانستم ۱۰۰ غزل مولانا را برای نخستین‌بار از زبان فارسی به هندی ترجمه کنم. در حال حاضر نیز در حال ترجمه کتاب شعر حافظ از فارسی به هندی هستم که فکر می‌کنم به زودی به اتمام برسد. بنابراین دو کشور ایران و هندوستان مفاخر بسیاری دارند که می‌توانند شاهکارهای ادبی و آثار آنان را برای ترجمه و تبادلات فرهنگی انتخاب و به یکدیگر بشناسانند.

بَلرام شکلا، رایزن فرهنگی هند در پایان با اشاره به اینکه فکر می‌کنم به دلیل جمعیت کشور هند بتوانیم در تیراژهای بالا آثار خوبی از مفاخر ایرانی به‌ویژه شاعران نام آشنای ایران را در هندوستان پس از ترجمه به چاپ برسانیم، گفت: ترجمه و نشر میراث فرهنگی ایران به زبان‌ هندی کار بسیار ارزنده‌ای است. این امر مهم در شناساندن میراث ایرانی اسلامی به سایر ملل جهان که تشنه مباحث عالمانه و حکیمانه بزرگان ادب ایران زمین هستند، بسیار مهم و تاثیرگذار است. جا دارد مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی زمینه‌های این همکاری را بین دو دولت هندوستان و ایران فراهم کنند.

بازگشت به لیست

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *